Op bezoek bij.. Arie Doppenberg

Ook al kom je elkaar regelmatig tegen, bij de ALV of andere vergaderingen, wil het nog niet zeggen dat je iets van elkaar weet. Dit was voor mij ook bij Arie Doppenberg. Een trouw, en soms ook zeer kritisch lid, die ook bereid is dit mede te delen tijdens de vergadering. Dit keer werd ik door Arie en zijn vrouw Hennie vriendelijk ontvangen in hun huis aan de Poolseweg. In de week nadat Arie 80 jaar mocht worden.

Arie geboren in Putten aan de Voorthuizerstraat E 437 als laatste van een gezin met elf kinderen. Helaas zijn de ouders van Arie hem vroeg ontvallen. Zijn vader overleed op zijn elfde en zijn moeder op zijn veertiende. Arie stond er daarom al vroeg alleen voor en kwam te wonen bij zijn 24 jaar oudere broer. In 1962 kwam Arie in het bedrijf dat ooit van zijn vader was geweest en nu gerund werd door zijn broer. De vader van Arie was ooit begonnen met het uitventen van kip en kwam later op de markt te staan. Dit bedrijf is verder uitgebouwd met een poeliersbedrijf en later ook een camping. Ook bleef men meerdere markten bezoeken.

Arie trouwde op 5 juni 1968 met zijn Hennie en ging wonen aan de Voorthuizerstraat. Ze mochten vier kinderen ontvangen. Helaas hebben ze een dochter verloren na 5 dagen. Een van de zoons had ook redelijke opstart problemen maar is er gelukkig doorheen gekomen. Alle drie de kinderen wonen nu om en rond Arie en Hennie heen. Je kunt rustig stellen dat ze een eigen enclave hebben gesticht in Putten. De beide zoons zitten in het bedrijf waar Arie en Hennie, ondanks hun leeftijd, nog volop aan meedoen. Als ze Arie vragen of hij er mee gaat stoppen kijkt hij je verbaasd aan. Waarom, het is mijn lust en mijn leven geeft hij dan aan. Ook Hennie denkt er net zo over.

Op politiek vlak is Arie ooit begonnen bij de boerenpartij ( partij van de toenmalige boer Koekoek). Als kleinere jongen ging hij mee met zijn broers. Als protest werden er dan hooiwagens in de fik gestoken. Later ging dit op in het CDA. Eind jaren 80 kwam de heer Klaas van de Langemheen naar hem toe omdat er van allerlei zaken speelde rond de Voorthuizerstraat ( ook toen al gaf Arie aan). Er moest een vertegenwoordiger komen en Arie was daar wel voor geschikt. Vanuit dit verhaal kwam Arie terecht in het bestuur van het CDA en daar heeft hij 8 jaar zijn taak vervuld. Tijdens het gesprek kwam Arie aan met een folder van 1994 voor de verkiezingen met een foto van alle mensen die toen op de lijst stonden. Leuk om al die oude gezichten te zien, al waren ze toen nog jong. Arie heeft na zijn bestuurstaak vooral inbreng gehad in de vergaderingen. Arie is ook niet bang om te zeggen wat hij denkt.

Als je Arie vraagt waar hij trots op is, is zijn antwoord kort maar duidelijk. Hij is trots op zijn hele leven geeft hij aan. Men niets begonnen en met hard werken een mooie zaak opgebouwd. Dit ondanks dat hij er vroeg alleen voor stond zonder zijn ouders. Hij is blij en trots als hij ziet wat hij samen met Hennie voor elkaar heeft gekregen.

Je zou denken dat iemand die zo hard werkt en heeft gewerkt geen tijd had voor vakanties. Maar daar vergist u zich in. In de begin jaren waren er inderdaad geen vakanties. Later echter zijn ze 25 jaar lang met de caravan naar Italie op de zelfde camping geweest. Hun zoon, die een moeilijke start had vanwege darmproblemen, leefde daar altijd helemaal op vanwege het klimaat. Maar na zijn 65 ste verjaardag gingen Arie en Hennie helemaal los. Met de familie Kok ( die van de meubels ) gaan ze nu al jaren op groepsreizen over de hele wereld. Met een groep is altijd wat te beleven en altijd met een Nederlandse gids. Na eerst bij zijn broer te zijn geweest in Nieuw-Zeeland, hij had hem al meer dan 40 jaar niet gezien, gingen de reizen de hele wereld over. Arie geniet daarvan. Het contact maken met de mensen en het zien van andere plaatsen.

Arie is zo druk dat hij alleen aan het lezen van de krant toekomt. Films doet hij niet aan. Alleen het journaal wordt iedere dag bekeken. Van muziek kan hij wel genieten. Andre Rieu is een van zijn favorieten. Maar ook christelijke muziek vind hij mooi. Nederland zingt wordt daarom ook veel gevolgd. Voor de rest is Arie druk bezig met andere zaken. Fietsen doet hij veel met Hennie. De tuin onderhouden vindt hij leuk werk en daar besteed hij dan ook regelmatig tijd aan. Maar als er een caravan gesloopt moet worden is Arie er als de kippen bij. Ondanks dat het zwaar werk is, is het wel leuk geeft Arie aan.

Als je Arie vraagt waar hij nu echt van onder de indruk is blijft het even stil. Eigenlijk van niet zoveel zaken zegt hij. Na wat doorvragen geeft hij aan dat de natuur wel iets is waar hij van onder de indruk is. Vooral in de winter als het vriest en er overal ijspegels en dergelijke aanhangen. Van een van zijn reizen herinnert hij zich nog dat ze afreisde naar Rome met een bus. Daarna in de metro, compleet volgestouwd met mensen, kwamen ze op het Sint Pietersplein. Arie zegt, niet omdat ik Rooms ben maar toch maakte dit enorme indruk. Je ziet het altijd op TV maar nu stond ik er zelf. Ja echt iets wat indruk maakte op mij.

Als we over de politiek gaan praten stopt Arie bij wijze van spreken niet meer. Arie heeft al zoveel dingen meegemaakt in zijn leven. Toch verbaast hij zich nog steeds over hoe de politiek en ambtenaren te werk gaan. Het lijkt wel of ze langs elkaar heen werken. Neem nu de N303 en de rondweg door Huinen. Je wordt voorgelogen waar je bij staat en ze beweren van elkaar niet te weten wat er speelt. Als je Arie vraagt wat er zou moeten veranderen geeft hij direct aan dat het aantal partijen moet worden teruggebracht. Denk aan een kiesdrempel van 5 zetels op landelijk niveau. Als eerste bereiken die kleine partijen weinig of niets en als tweede kost het veel meer tijd. Hennie geeft aan dat ze hoopt dat er wel Christelijke partijen zullen blijven bestaan.

Als laatste wil Arie de leden van het CDA meegeven wel op de partij te blijven stemmen. Voor Putten geeft hij aan dat het dorp dan tenminste nog fatsoenlijk blijft. Maar waar Arie en Hennie vooral bang voor zijn is dat jongere hun geloof niet kunnen vasthouden. Met Christelijke partijen aan de macht kan dit misschien wat eenvoudiger worden.

Al met al was het een leuke avond waar veel is besproken. Bij deze wil ik Arie en Hennie bedanken voor de gastvrijheid en het leuke gesprek. Op naar de volgende Op bezoek bij……

Commissie EBOR ‘Zuidelijke Ontsluitingsweg’

Begeleidende tekst ‘Commissie EBOR van 11 november 2024 over Zuidelijke Ontsluitingsweg’

Sinds een jaar wordt er volop gediscussieerd over nut, noodzaak en een mogelijk tracé voor een nieuwe zuidelijke ontsluitingsweg tussen de N798 en N303. Eind 2023 stelde de gemeenteraad het voorlopig tracé (deels) vast, voor een ander deel is opdracht gegeven tot nadere verkenning.

CDA doet volop mee aan de discussie: In maart 2024 bezochten we de gebiedsatteliers in de Blokhut en in juni 2024 gingen we op bezoek bij de Vrienden van Huinen. Na de zomer bezochten we de informatieavond in de Aker en de technische avond in het gemeentehuis. Ook organiseerden we een drukbezochte inloopavond in het Verenigingsgebouw in Huinen.

De voorbereidende commissiebespreking in de commissie EBOR heeft plaatsgevonden op maandag 11 november 2024. De bijdrage van het CDA leest u hier terug.

CDA Putten in de wijk: Huinen!

CDA Putten wil graag meer écht contact hebben met de inwoners van onze mooie gemeente. We hechten er waarde aan om naar u toe te komen om in de eigen omgeving in gesprek te gaan over wat er leeft in de buurt. Daarom hebben we besloten de wijk in te gaan!

We zullen elke maand een andere wijk aan doen. We willen graag laagdrempelig in gesprek, bij voorkeur op een centrale plek in de wijk. Bijvoorbeeld een wijk- of verenigingsgebouw of een school. Wij zorgen voor een kopje koffie of thee en wat lekkers, kom praten over wat er mooi is aan uw wijk of wat er beter zou kunnen! We horen het graag.

We beginnen in oktober en we hebben besloten om in het mooie buitengebied te starten. De keuze waar te beginnen was niet moeilijk, gezien er veel speelt op dit moment. Op maandagavond 7 oktober staat het CDA Putten in het verenigingsgebouw in Huinen! U bent allen van harte welkom vanaf 19.30u om te komen praten over de ontwikkelingen in Huinen, maar ook als u ons iets anders wilt meegeven. Elk onderwerp is welkom, we ontmoeten u graag!

Voor vragen en/of opmerkingen kunt u mailen naar info@cdaputten.nl

CDA Putten de wijk in

Het CDA Putten gaat de wijken van onze mooie gemeente in. We willen elke maand een andere wijk bezoeken om daar te praten over alles wat daar in die wijk leeft en wat de bewoners en ondernemers bezighoudt. We zoeken telkens een centrale plek op in de wijk om elkaar te ontmoeten.

We komen graag in contact met elkaar, wij zorgen voor koffie, thee en wat lekkers! Hou onze website en sociale media in de gaten voor de volgende editie! En moeten we hoognodig in uw buurt komen praten? Laat het ons weten via info@cdaputten.nl

CDA Putten op pad!

Op vrijdag 13 september ging het CDA Putten weer op pad in onze mooie gemeente. De eerste stop; boer Dirk van Dasselaar aan de Vaneburgerallee. Vol trots hield hij een rondleiding over zijn mooie boerderij. De dagelijkse zorg voor zijn dieren en boerderij, de passie is mooi om te zien. Er zijn ook genoeg uitdagingen als boer, de continu veranderende regels en onduidelijkheid over de toekomst maakt het niet altijd makkelijk. Het huidige functieveranderingsbeleid is bij veel boeren een belangrijk onderwerp, zo ook hier. Een andere functie voor zijn boerenbedrijf is geen eerste optie, gelukkig zijn er ook nog veel kansen voor het boerenleven in Putten. Fijn dat we hier zo mee konden kijken!

De volgende locatie werd Hoeve Ruimzicht aan de Hogesteeg. Een christelijke dagbesteding voor dementerenden en andersoortige hersenaandoeningen. We werden hartelijk ontvangen door Corine en Allard Pomstra, die ruim de tijd namen om te vertellen over hun mooie dankbare werk. De dienstbaarheid voor de kwetsbaren in onze samenleving is duidelijk merkbaar. Zeker als het gaat over de logeeropvang, wat ook een zekere kwetsbaarheid met zich meebrengt door de onzekerheid over de hoeveelheid en duur van de logés. Er zijn veel ideeën en plannen voor de toekomst, ze vertrouwen hierbij op de kracht vanuit de samenleving en de gemeente. Met een prachtig team collega’s en vrijwilligers werken ze hard om de zorgbehoevende medemens met aandacht en liefde te overladen.

We sloten de dag af aan de Nijkerkerstraat bij Golfclub Putten. Eigenaren Paul van der Plas en Martin Watt geven uitgebreid en duidelijk uitleg over het ontstaan van de golfbaan en de overname door hen beide medio 2021. De baan is 20 hectare groot en de club heeft 450-500 leden, waarmee ze eigenlijk al helemaal vol zijn. We kregen een voorzichtige inkijkje in de toekomstplannen van beide heren en ze zouden graag de bekendheid in en voor Putten nog groter willen maken. Een van de doelen voor de komende periode.

Het was weer een geslaagde dag, we zien uit naar de volgende keer! Ook een bezoekje krijgen van team CDA? We horen het graag via info@cdaputten.nl 

Op bezoek bij.. Jan Verhoef

CDA is een partij met veel trouwe leden. Deze keer mochten wij op bezoek bij een zeer trouw lid dat ook veel heeft gedaan voor onze partij en de boeren in de streek. Druk met het inpakken en opruimen van de spullen vanwege een aanstaande verhuizing mocht ik op bezoek bij Jan Verhoef.

Jan Verhoef, een geboren Puttenaar ( 19-5-1950 ), en altijd gewoond hebbende op de Leemburgerweg nummer 5. Hij werd daar geboren als derde in een gezin met vier kinderen. Maar omdat Jan de enige zoon was werd hij gezien als opvolger van het bedrijf van zijn vader. Geboren tijdens de hooibouw. Maar deze werd stilgelegd voor een borrel omdat er een zoon was geboren. Jan was een rustige jongen die niet veel zei maar wel veel dacht. Een hekel had aan ruzie. Al deze eigenschappen draagt Jan nog steeds bij hem en heeft hij, gedurende zijn leven, gebruik van gemaakt.

Jan groeide op en kon redelijk goed leren. Maar toch koos hij ervoor om de Landbouwschool te gaan doen. Dit tot ergernis van zijn toenmalige meester omdat die vond dat hij naar de Mulo moest gaan. Waarom Jan deze beslissing nam weet hij nog steeds niet en hij ziet het als sturing van boven. Door de gezondheid van zijn vader was Jan met 16 al verantwoordelijk voor het bedrijf. Dit bestond toen nog alleen uit koeien. Maar Jan had lol met varkens en begon daar mee te werken en uit te breiden. Op 4 oktober 1973 trouwde hij met zijn vrouw Riekie, waar hij tot op de dag van vandaag, nog steeds geen spijt heeft gehad. Ze mochten ouders worden van 4 dochters en inmiddels ook grootouders van 11 kleinkinderen.

Naast de boerderij had Jan veel interesse in bestuurlijke taken. Zo heeft hij 27 jaar bestuurswerk gedaan voor de Geldersche Maatschappij van Landbouw, is hij jarenlang druk geweest met de verhuur van overheidsgrond aan kleinere boeren en heeft hij 31 jaar in het waterschap geholpen met allerlei taken. Jan was naast boer ook echt een bestuurder en dat vond hij leuk. Ooit kwam er iemand voor Jan aan de deur en vroeg Riekie waar hij was. Hij is in de WW zie Riekie tegen deze persoon. Deze persoon vond het vreemd dat een boer in de WW zat en vroeg wat ze bedoelde. Toen zei Riekie Weer Weg. Hij draaide daarom zijn bedrijf, dat sinds 1981 alleen uit varkens bestond, dan ook met een medewerker. Want ook het schoolbestuur werd 12 jaar gevuld met Jan en ook de kerk deed een verzoek op zijn kwaliteiten. Voor de kerk is hij ook al jarenlang actief voor de boeldag. De laatste resten staan nog in de schuur.

Voor het CDA was Jan ook jarenlang actief. Naast trouw lid was hij in de jaren 90 ook bestuurslid. In 1998 werd Jan zelfs raadslid en dit heeft hij 8 jaar lang gedaan. Door de ziekte van Riekie heeft hij daar afscheid van genomen. Jan heeft zich daarna nog jarenlang ingezet rond de verkiezingen. Al was het maar met het plakken van de borden en de opslag daarvan.

Als je Jan vraagt waar hij trots op is, heeft hij net als veel CDA’ers, wat problemen met dit woord. Ook hij zou het graag veranderen in dankbaar. Hij geeft aan dan terug te kijken op een mooi leven waar in hij veel mocht doen voor anderen. Zijn mooie gezin maar vooral ook Riekie zijn vrouw. Dingen die hij mocht krijgen en waar hij nog steeds heel dankbaar voor is.

Als boer ga je niet zoveel op vakantie en dat is nog steeds zo. Jan en Riekie zijn wel in het buitenland geweest ( Frankrijk, Roemenië, Israël) maar echt een favoriet heeft hij niet. Nu gaan ze vaak een paar dagen even fietsen maar veel langer is het niet. Maar ze genieten er wel van.

Op gebied van lezen heeft Jan nog wel een voorkeur voor “ouderwetse” streekromans. Je weet al dat men is bekeerd aan het einde maar het leest wel makkelijk. Jan zal nooit boeken lezen over oorlog e.d. omdat hij slecht tegen onrecht kan. Met betrekking tot muziek en film heeft Jan geen enkele voorkeur omdat hij daar niet in is geïnteresseerd. Dat wil niet zeggen dat Jan veel tijd overheeft. Hij is

nog steeds druk met de Snuffelhal van de kerk ( website en penningmeester ) maar het gebruik van een computer vindt hij ook leuk. Hij probeert allerlei dingen uit en heeft zelfs de eerste website van het CDA gemaakt in het verleden. Daarnaast is fietsen een hobby van hem die hij graag doet.

Als we Jan vragen naar waar hij van onder de indruk is, komt zijn ware aard naar boven. Hij geeft direct aan dat de verruwing van de samenleven hem grote zorgen baart. Men wil niets meer oplossen volgens Jan maar allen met conflicten hun gelijk halen. Dit zie je terug in alle gedragingen van de mens. Daarnaast is Jan onder de indruk van de natuur en de schepping. Ondanks dat we er niets aan kunnen doen gaat het maar voort. We kunnen er vaak niet bij met ons verstand. Kijk maar naar het weer. We willen het wel voorspellen maar kunnen het nog steeds niet.

In de politiek ziet Jan dezelfde verruwing als in de samenleving. De politiek is tegenwoordig links of rechts en het midden valt helemaal weg. Terwijl het midden vaak de oplossing is voor het vermijden van het conflict en het zoeken naar een oplossing. Daarnaast ziet Jan dat, door het gevoerde beleid, rijk steeds rijker wordt en arm steeds armer. Dus ook daar valt het midden weg en dat is slecht voor de samenleving.

Voor de CDA’ers wil hij meegeven dat men beter en bewuster moet nadenken over de gevolgen die beslissingen in de politiek in een breed opzicht met zich meeneemt. De nu gemaakt beslissingen zijn vaak niet gebaseerd op lange termijn visies maar meer adhoc oplossingen. Veel van deze beslissingen lossen dan ook niets op maar maken de problemen alleen maar groter.

Al met al was het een leuke ochtend bij Jan en Riekie en wij danken ze dan ook voor de medewerking. We wensen ze veel succes met de verhuizing.

Column Evelien Boeve-van den Brink

Teamgenoten

“jij houdt van samen” klonk het door het lokaal, de mentor van onze dochter Wilke sprak haar toe tijdens de diploma uitreiking. De woorden echoden in mijn hoofd en ik glimlachte. Ik herkende dit, ook ik houd van “samen”. Samen is veel leuker dan alleen.

Het moment voor een wedstrijd waarop wij als volleybalteam onze wedstrijdshirts aantrekken, het mooie oranje van onze club SDS, is altijd HET teken dat de wedstrijd echt gaat beginnen. Mijn oranje hart gaat dan echt kloppen! Door allemaal hetzelfde shirt aan te trekken ben je opeens verbonden, teamgenoten met hetzelfde doel. Dat voelt elke keer weer bijzonder, je hoort ergens bij! Je bent onderdeel van een team. We gaan voor elkaar door het vuur en doen er alles aan om elkaar goed te laten presteren.

In een team werken is fijn, samenwerken met anderen met ieder een eigen taak. Het team functioneert het beste als iedereen in zijn eigen kracht wordt ingezet. We hebben in ons team leiders, uitvoerders, bruggenbouwers iedereen probeert zijn taak en talent zo goed mogelijk in te zetten zodat we optimaal kunnen presteren.

Je kunt dit principe ook kopiëren naar onze maatschappij. Naar mijn mening komt de mens het meest tot zijn recht door verbondenheid met elkaar, samenwerken is nodig om een goede samenleving te hebben, daarin zullen we soms wat over moeten hebben voor een ander en niet altijd alles moeten doen omdat dit goed is voor onszelf.

Zojuist heb ik mijn clubliefde genoemd (mijn oranje hart) maar ik heb ook een groot groen hart voor het CDA. Binnen het CDA ervaar ik hetzelfde teamgevoel als in het volleybalteam. Ieder heeft zijn eigen taak, en we proberen ook iedereen in te zetten waar zijn/haar talenten liggen.

Politiek kost veel tijd dus dan is het belangrijk dat deze tijd ook goed ingevuld wordt, dat betekent niet alleen maar vergaderen over belangrijke onderwerpen maar dat betekent ook dat we het gezellig maken en veel plezier hebben met elkaar.

Wil je ook graag deel uitmaken van team CDA, dat kan, je bent van harte welkom! Want samen is veel leuker dan alleen.

Evelien Boeve-van den Brink
Secretaris CDA Putten

Op bezoek bij.. Iris van den Hoorn

Op bezoek bij..

Je hebt personen die een taak uitvoeren die veel tijd en energie kosten en waar ze in de publieke belangstelling staan. Wij vergeten echter vaak de persoon erachter. Want zonder deze persoon kan de diegene, die iedereen kent en die de zware taak uitvoert, in het geheel niet functioneren. We zeggen dan ook vaak “O ja, dat is de man of vrouw van die bekende persoon”. In dit artikel wil ik het echter omdraaien. Wij mochten op bezoek bij Iris van den Hoorn. De vrouw die er voor zorgt dat wij als CDA trots mogen zijn op onze wethouder. Ik wil haar zeker niet benoemen als de vrouw van onze wethouder omdat ik haar inbreng in het geheel dan volledig zouden onderschatten.

Iris werd 36 jaar geleden geboren in Putten. Ze legde, zonder direct op te vallen, de basisschool en middelbare school ( Groevenbeek Ermelo ) af. Daarna besloot ze te gaan studeren in Zwolle. Ze deed de opleiding SPH. Iris is en was een rustige dame met muzikaal talent en leefde een leuk leven. In Zwolle kwam ze Jim tegen die, wat verrassend, ook in Putten woonde. Echter de wijze van leven was op dat moment niet geheel in lijn zullen we maar zeggen. De vonk sloeg echter wel over en ze werden een gelukkig stel. Beide werkzaam in de zorg. Ze mochten een mooi gezin stichten met drie geweldige kinderen ( Bram, Sara en Tomas).

Iris is na haar opleiding eerst gaan werken bij ’s Heerenloo en later in de oudere zorg. Op dit moment is ze jeugd maatschappelijk werker. Ze begeleid ouders in allerlei trajecten die te maken hebben met opvoeding en zorg rond de kinderen. Maar wat ze vooral doet is mensen helpen de juiste wegen te bewandelen m.b.t. de wetten die er zijn. Op deze wijze zorgt ze voor de link tussen de vraag en aanbod vanuit de overheid. Ze doet dit onafhankelijk voor de gemeente Putten via Stimenz.

Iris heeft vanaf haar 18de jaar eigenlijk altijd CDA gestemd. Bij haar thuis gebeurde dat ook. Maar Iris vond het CDA ook het beste bij haar passen met standpunten rond rentemeesterschap en gezin. De standpunten zijn niet extreem links of rechts maar lekker in het midden. Tevens is er respect voor de zorg. Voor het CDA heeft ze, volgens haar zelf, nog niet zo veel gedaan. Maar wij weten beter. Ze helpt ons met de campagnedagen. Heeft de foto’s gemaakt voor de website. Maar het belangrijkste is dat ze Jim de ruimte en mogelijkheden biedt om te doen, wat hij in zijn functie als wethouder moet doen, zonder zich direct zorgen te hoeven maken of thuis alles is geregeld. Iris geeft zelf aan best meer te willen doen maar door de laatst genoemde taak is dat niet mogelijk. Tevens is ze druk in de kerk en speelt ze in de band van de kerk.

Als wij vragen waar ze trots op is wordt het stil. “Ik vind het woord trots een moeilijk woord met een , voor mij, verkeerde associatie” zegt Iris. Iris vindt het lastig te laten zien dat ze iets goeds heeft gedaan. Het komt wat patserig over en dat is iets wat niet bij haar past. Ze gebruikt liever het woord Dankbaar. Iris is Dankbaar voor de kinderen en haar man. Maar ook voor het feit dat ze in haar werk het verschil kan maken voor mensen die in de problemen zitten.

Gelukkig hebben we ook wat luchtige vragen in het assortiment en zo komen we op de favoriete vakantiebestemming van Iris. Het antwoord is eenvoudig “Strand en zee”. Waar maakt niets uit als het maar bij de kust is. Ze zijn vaak naar Zeeland geweest maar ook in andere landen is het de favoriet. Bij de zee ervaart Iris de oneindigheid van de wereld met de grote horizon en vergezichten. Daarnaast is het een moment dat ze merkt dat het leven gewoon doorgaat ondanks wat er allemaal gebeurt. Eb en vloed blijven doorgaan. Er is dan veel respect voor God en zijn schepping. Het geeft rust in het leven.

Voor films hoef je Iris niet direct wakker te maken omdat de voorkeur ligt bij series. Daarbij moeten ze niet te spannend zijn. Maar series als Suites, House en the Crown zijn met plezier bekeken. Voor de films worden er toch wel een aantal titels genoemd. Als eerste Notebook. Daarnaast Schindlerslist

een film die iedereen een keer gezien moet hebben om te zien wat de mensheid nooit meer moet doen. The Help een film over de kracht van woorden en herhaling en als laatste Pay it foreward een film die laat zien, op een goede wijze, dat je uiteindelijk krijgt wat je geeft aan een ander. Een film die erg past bij de wijze van leven die Iris graag uitdraagt.

Lezen is niet direct haar favoriet. Ze moet zoveel lezen in haar werk dat ze dat in haar vrije tijd minder doet. Als er gelezen wordt dan veel boeken over de tweede wereld oorlog. Iris is muzikaal en ze zingt dan ook in de band van haar kerk. Daarnaast is ze druk met de kinderen. Ze speelt hier graag mee of gaat graag een stukje fietsen. Dit zijn dingen die ze graag als gezin doet. Tevens is Iris creatief en dus ook druk mee, zolang er nog tijd over is, en dat is best wel eens lastig.

Als we Iris vragen waar ze van onder de indruk is, is haar eerste antwoord een mooie. Iris is zeer onder de indruk van hoeveel je kunt houden van iemand. Ze denkt daarbij aan haar man, kinderen, vader en moeder en andere familie. Tevens is ze onder de indruk van de seizoenen. Ondanks allerlei problemen, denk aan Corona in het verleden, gaan deze gewoon door. Dit geeft Iris Hoop omdat ze weet dat Hij er altijd is.

Als laatste hebben we altijd het politieke blokje. Iris heeft daar wel haar ideeen over omdat ze van dichtbij meemaakt hoe het gaat in de politiek. Als ze de politiek bekijkt zou ze graag zien dat mensen de verharding ten opzichte van elkaar en over het algemeen in het leven zouden lost laten. Deze verharding lijdt ook vaak tot polarisatie en dat is iets wat Iris enorm raakt. Vanuit eigen ervaring weet ze hoe het er aan toe gaat en wat dat doet met mensen. Ze zou dan ook graag zien dat politici anders met elkaar om zouden gaan. Dat men eerlijk zou zeggen wat men denkt. Ze zou het liefst zien dat men eens nadacht over de langere termijn dan alleen te willen scoren vandaag en nu. Tevens zou politiek niet op de persoon gespeeld mogen worden maar op het beleid. En waar ze echt van baalt is die enorme hoeveelheid tekst die men nodig heeft voor weinig woorden.

Aan de CDA’ers wil ze meegeven om vast te houden aan de vaste waardes van het CDA. Elkaar te blijven ondersteunen en vasthouden in moeilijke tijden. Ze zegt altijd als iedereen wat zou veranderen in zijn eigen straat wordt de wereld vanzelf mooier. Omdat het bijna onmogelijk is om in je eentje de wereld te veranderen. Iets waarmee we deze keer afsluiten en als schrijver van dit stukje zou ik dit ook iedereen mee willen geven.

Column Robert Olthuis

Vakantiecolumn

Tijdens het schrijven van deze column, zitten de meeste in een welverdiende zomer-/schoolvakantie periode. Ik zit met ons ons gezin nu heerlijk in Ixia, een dorp net onder Rhodos stad op het eiland Rhodos. Aan de kust is het goed toeven met een lekkere zomerse wind die vanaf de Middellandse Zee over het strand richting het hotel blaast. Er is eten en drinken in overvloed en dat is toch maar weer een enorme luxe. Zeer veel Engelsen verblijven in het hotel, maar ook meerdere Duitsers en Nederlanders. Het is altijd een leuk spel om bij de buffetten te proberen te gokken wie uit welk land komt en toch is dat meestal vrij eenvoudig te doen.

Tijdens de zomervakantie lukt het mij altijd veel beter dan thuis, om boeken te lezen. Dit keer heb ik er twee mee. De eerste was ik al in bezig en heet “Het einde van Europa” (James Kirchick, USA). Een boek wat ik als ik het mij goed herinner bij Riemer & Wallinga in Ermelo gehaald heb. Het is een favoriete boekwinkel van mijn wederhelft en ik kom er ook graag. Dus als ze gaat, sluit ik meestal snel aan. Dit boek is een verzameling van analyses op meerdere landen, over de staat en vooral de terugval naar, als we niet oppassen, duistere tijden, omdat meerder landen zichzelf weer op één willen zetten en dat is eigenlijk overal zo, gelijktijdig met de opkomst van extreem-rechts. Kijk naar Hongarije, Frankrijk maar uiteraard minstens zo hard in ons eigen Nederland. Kijk naar Orban, Le Pen en Wilders. Allemaal schreeuwen ze tegen Europa, tegen immigratie, tegen Islam en moet en zal er macht en kracht terug gehaald worden naar het eigen land. Maar ieder voor zich is toch veel minder dan samen staan we sterk. Alle drie zijn ze Poetin fans. Orban ging als voorzitter van de EU eens buurten bij Poetin, maar geheel zónder het mandaat van de overgrote meerderheid van de EU landen. Er is een compleet hoofdstuk aan Hongarije geweid in het boek en de “beste man” is druk bezig het duistere verleden van Hongarije tijdens WOII weg te poetsen. De Hongaarse handlangers van de nazi’s waren (ik citeer) “zo bereidwillig en handig, dat SS-officier Adolf Eichmann, die op de deportatie van de Hongaarse Joden naar de dodenkampen toezag, de gruwelijk taak wist te overzien met slechts 200 Duitsers onder zijn bevel”. Orban wil de zichtbare herinnering aan deze zwarte bladzijde “witwassen” en juist monumenten opstellen waar het lijden van de Hongaren onder Nazi Duitsland tentoon wordt gespreid. Het laatst is natuurlijk niet erg, maar de andere kant van de medaille kan en moet niet ineens goedgepraat worden.

Naast hoofdstukken over Duitsland, Rusland en Hongarije (met als subtitel: democratie zonder democraten) staan er ook zeer interessante bijdragen over Griekenland, Oekraïne en Frankrijk. Ik was mij van laatstgenoemde niet bekend wat een enorm anti-semitisme dáár is. Zeer zorgwekkend allemaal… Ook wordt toegelicht dat Marine le Pen meermaal flinke leningen (1x €11mln en 1x €27mln) van Russische banken kreeg, om mee te kunnen doen aan de Franse presidentsverkiezingen… En Poetin maar lachen…

Ik kijk dan naar Nederland waar het meest rechtse kabinet óóit aan de slag is gegaan. Ik heb oprecht te doen met onze minister-president Schoof, die tijdens zijn eerste debat al gelijk (uiteraard via Twitter) door de grote roerganger én het enige lid van de PVV, Geert Wilders als “slappe hap” wordt weggezet. Het geeft mij moed dat uit recente peilingen blijkt dat de PVV langzaam wegzakt en juist de in vruchtbare bodem vallende woorden van Henri Bontenbal ons CDA alweer naar 9 zetels doet stijgen. Zoete broodjes bakken, gratis bier en luchtkastelen doen het goed in verkiezingstijd, maar langzaam gaan mensen er tóch weer doorheen prikken en zien ze dat er veel “gebakken lucht” bij zat en zit bij de PVV. Ik wens minster Wiersma van BBB ook alle wijsheid toe bij het “even oplossen” van de landbouwcrisis. Ook dáár zullen veel stemmers van een koude kermis thuiskomen. Gratis bier bestaat niet en dat weet Caroline nét zo goed. Maar het bekte wel lekker in de campagne…

Column Gertine Elsenaar

Verandering is iets waar we dagelijks mee bezig zijn.

Sommige veranderingen gaan op een natuurlijke wijze. Je leven is altijd aan verandering onderhevig, soms plezierig: een kleinkind wordt geboren, en soms minder plezierig: het ouder worden gaat gepaard met gebreken.

Andere veranderingen dringen zich langzaam maar gestaag op doordat je oude denkbeelden niet meer passen in de huidige tijd. Over dit soort veranderingen wil ik hieronder meer vertellen.

Mijn belangrijkste schoolperiode was halverwege de jaren 80. Na de middelbare school studeerde ik vier jaar aan de Christelijke Hogere Landbouwschool in Dronten en het was een spannende tijd. Niet alleen voor mij persoonlijk, maar ook voor Nederland. De intensivering van de landbouw was in volle gang en nieuwe technieken zoals genetische manipulatie deden hun intrede. Op deze school werden mijn denkbeelden over de landbouw en de ruimtelijke ordening gevormd. Deze denkbeelden hebben in de afgelopen 40 jaar geen stand kunnen houden. Langzamerhand begonnen de ideeën van de traditionele landbouw – kort omschreven met de woorden “grootschalig” en “intensiever” – te wijken. Het was een langzaam proces om deze oude waarden los te laten. De realisatie dat onze wereld, inclusief de natuur, dit zo niet eeuwig volhoudt, had grote impact op de manier waarop ik naar de landbouw en de ruimte om ons heen ging kijken.

Hoe kunnen we de natuur een handje helpen zonder de toekomst van onze boeren in gevaar te brengen? Alles lijkt met alles verbonden en wijziging van het ene heeft weer gevolgen voor het andere. Een Gordiaanse knoop die we met z’n allen moeten ontwarren. Een noodzakelijke verandering waarbij zowel de natuur, als zeker ook de toekomst van onze boeren, samen als winnaar naar voren moeten komen.

Ik werd hier weer aan herinnerd bij het lezen van het “Regionaal Perspectief Landelijk Gebied” voor onze omgeving, opgesteld onder leiding van de regio FoodValley. Daarin stond de zin: “Herstel van het natuurlijke systeem van bodem, water en natuur, in goede balans met de ontwikkeling van een voedselsysteem voor de toekomst.” De regio FoodValley probeert deze Gordiaanse knoop met hun visie en plannen enigszins te ontwarren. Gaat het lukken? De toekomst zal het leren. Wel is duidelijk dat het volledig doorgaan op de oude weg, naar mijn idee, geen toekomst heeft.

Gertine Elsenaar
Raadslid CDA Putten, lid van de commissie Ruimte