Column Henk Mosterd

Afgelopen week had ik een overleg met een aantal Europese collega’s. Tijdens de
gesprekken viel mij op dat de politieke problemen waar wij als Nederland mee worstelen ook
zeker in onze buurlanden voorkomen, denk dan vooral aan huisvesting, klimaat en het
alsmaar meer polariseren van het politieke klimaat. Ook werd genoemd dat de jeugd een
afnemend vertrouwen in de overheid heeft, als één van de redenen werd genoemd dat hun
toekomstperspectief zo onzeker is.

Wanneer ik wat verder over de zorgen van de jeugd nadenk dan zit daar zeker een kern van
waarheid in. Een baan is over het algemeen nog wel goed te vinden maar een betaalbaar
huis ligt helaas voor weinigen binnen handbereik. Vroeger heb ik geleerd dat je moet sparen
voor later maar wanneer is later voor de jeugd? Om toch niet eindeloos te wachten totdat er
een keer een betaalbare woning voor hen is zie je dat ze nu meer genieten van het nu en het
later maar vooruitschuiven. Het gevolg is dat het spaarpotje hierdoor niet echt aangroeit wat
natuurlijk weer haaks staat op het geld dat straks nodig is wanneer er wel een woning
beschikbaar komt.

De grote vraag is natuurlijk, hoe kan de overheid het tij keren? Door regelgeving is de
flexibiliteit en slagvaardigheid van de beschikbare mogelijkheden beperkt. Als je
bijvoorbeeld ergens een woonwijk wilt bouwen dan worden de plannen vaak afgeremd door
de stikstofproblematiek of andere bezwaren, al dan niet gegrond. Het is om deze redenen
een utopie om te denken dat we zomaar een woonwijk uit de grond kunnen stampen, hoe
graag wij dat dus ook zouden willen.

Betekend dit dan dat iedereen tot z’n 40ste bij zijn ouders moet blijven wonen of misschien
Putten moet verlaten om ergens anders te gaan wonen waar de wachtlijst korter is? Laten we
hopen van niet maar soms denk je wel eens stiekem… Wat als de overheid zich iets
flexiberen zou opstellen door bijvoorbeeld woningsplitsing eenvoudiger te maken en/of een
tijdelijke woonruimte toestaan zolang de betreffende burger op de wachtlijst staat. Uiteraard
is dit hardop dromen maar het zou toch mooi zijn als we zo onze jeugd een toekomst kunnen
geven? Zou zo het vertrouwen niet weer terugkomen, de jeugd wil zich gehoord voelen!

Henk Mosterd
Bestuurslid CDA Putten