Column Gertine Elsenaar

Verandering is iets waar we dagelijks mee bezig zijn.

Sommige veranderingen gaan op een natuurlijke wijze. Je leven is altijd aan verandering onderhevig, soms plezierig: een kleinkind wordt geboren, en soms minder plezierig: het ouder worden gaat gepaard met gebreken.

Andere veranderingen dringen zich langzaam maar gestaag op doordat je oude denkbeelden niet meer passen in de huidige tijd. Over dit soort veranderingen wil ik hieronder meer vertellen.

Mijn belangrijkste schoolperiode was halverwege de jaren 80. Na de middelbare school studeerde ik vier jaar aan de Christelijke Hogere Landbouwschool in Dronten en het was een spannende tijd. Niet alleen voor mij persoonlijk, maar ook voor Nederland. De intensivering van de landbouw was in volle gang en nieuwe technieken zoals genetische manipulatie deden hun intrede. Op deze school werden mijn denkbeelden over de landbouw en de ruimtelijke ordening gevormd. Deze denkbeelden hebben in de afgelopen 40 jaar geen stand kunnen houden. Langzamerhand begonnen de ideeën van de traditionele landbouw – kort omschreven met de woorden “grootschalig” en “intensiever” – te wijken. Het was een langzaam proces om deze oude waarden los te laten. De realisatie dat onze wereld, inclusief de natuur, dit zo niet eeuwig volhoudt, had grote impact op de manier waarop ik naar de landbouw en de ruimte om ons heen ging kijken.

Hoe kunnen we de natuur een handje helpen zonder de toekomst van onze boeren in gevaar te brengen? Alles lijkt met alles verbonden en wijziging van het ene heeft weer gevolgen voor het andere. Een Gordiaanse knoop die we met z’n allen moeten ontwarren. Een noodzakelijke verandering waarbij zowel de natuur, als zeker ook de toekomst van onze boeren, samen als winnaar naar voren moeten komen.

Ik werd hier weer aan herinnerd bij het lezen van het “Regionaal Perspectief Landelijk Gebied” voor onze omgeving, opgesteld onder leiding van de regio FoodValley. Daarin stond de zin: “Herstel van het natuurlijke systeem van bodem, water en natuur, in goede balans met de ontwikkeling van een voedselsysteem voor de toekomst.” De regio FoodValley probeert deze Gordiaanse knoop met hun visie en plannen enigszins te ontwarren. Gaat het lukken? De toekomst zal het leren. Wel is duidelijk dat het volledig doorgaan op de oude weg, naar mijn idee, geen toekomst heeft.

Gertine Elsenaar
Raadslid CDA Putten, lid van de commissie Ruimte

Kadernota 13 juni 2024

Zie hieronder de bijdrage van fractievoorzitter Wim tijdens de Kadernota op 13 juni 2024.

Kadernota 2025

Een solide kadernota in roerige tijden. Dat is wat vanavond voorligt in deze gemeenteraad. Dat is goed om te constateren, dat is mooi om te zien. Roerige tijden, dat zeker ook. In de wereld om ons heen met haar conflicten en oorlogen. Politiek gezien met de achter ons liggende verkiezing voor de Tweede Kamer en de daarop volgende kabinetsformatie. En onlangs de verkiezingen voor het Europese Parlement. De geopolitieke conflicten zorgen ook voor meer onrust en onvrede in de maatschappij. In de politieke arena.

Bij de behandeling van de kadernota kijken we terug en vooruit. De ontwikkeling van de politiek en het politieke debat aan de ene kant en de inhoud van de voorliggende Kadernota brengen me toch wat in een spagaat. Een maand geleden debatteerden we in dit huis over de uitvoeringskaders van de Spreidingswet. Deze kaders werden met steun van de coalitiepartijen aangenomen, en – zo valt uit de kadernota op te maken – voor de uitvoering van de wettelijke taken uit die Spreidingswet wordt menskracht ingezet vanuit het programma Maatschappelijke Participatie.

Wie de verslagen in pers en media over die bewuste raadsvergadering leest krijgt de indruk dat het wat we dan noemen ‘business as usual’ was. Een stevig debat, met voor- en tegenstanders en uiteindelijk een stemming in meerderheid vóór het raadsvoorstel. Dat ligt wat mij betreft echt anders: de behandeling van het voorstel en de uitkomst van de stemming gaan voor mij en voor de fractie van het CDA als een zwarte bladzijde de Puttense politieke geschiedenis in. Zeven van de 19 leden van deze raad stemmen tegen de uitvoering van een bij wet opgelegd taak. En in de onderbouwing van een deel van de tegenstemmen klinkt ook nog eens door dat vluchtelingen en statushouders als een soort van tweede of derderangs burgers worden gezien.

Het is één van de pijlers van onze democratische rechtstaat: overheid en burgers houden zich aan de wetten van dit land. Daar zweren of beloven we trouw aan bij onze aanstelling tot raadslid. In die pijler wordt door een deel van de raad de zaag gezet. Het heeft ons als fractie geschokt, persoonlijk heb ik er de afgelopen weken meermaals wakker van gelegen. Het zijn zaken die in mijn optiek de geloofwaardigheid en het gezag van ons openbaar bestuur ondergraven.

Dan sla ik bij de voorbereiding op deze Kadernota de krant op. En kom ik een paginagrote advertentie van WijPutten tegen. Laat ik de inhoud wat op me inwerken, dan denk ik: ‘wat een desinformatie en suggestief omgaan met de waarheid’. Nog zo’n element wat helaas steeds vaker wordt ingezet tegen het openbaar bestuur.
Als CDA staan we voor een fatsoenlijk land, voor een fatsoenlijk debat en voor fatsoenlijke politiek. Die grenzen worden ons inziens in bovenstaande voorbeeld echt overschreden. En ik begrijp werkelijk niet waarom. Wat de CDA-fractie betreft moet het deze kant niet op. En richting de toekomst is voor ons de vraag: bewegen we ons met z’n allen nog wel op hetzelfde speelveld? En binnen dezelfde spelregels? (wettelijke kaders zo u wilt).

Het moge duidelijk zijn: over het voorgaande heeft de fractie van het CDA grote zorgen. En het leidt ook nog eens af van waar we mee bezig willen zijn. Het belang van Putten en onze inwoners. Dan heb ik het over het vele goede en harde werk dat er wordt verzet door college en ambtenaren op een aantal grote en belangrijke dossiers.

Diverse onderwerpen komen aan bod in de kadernota. Zo zien we de voortgang in de ontwikkeling van de zuidelijke ontsluitingsweg voor Putten. Belangrijk voor de woningbouw aan de zuidkant van Putten en voor een betere verdeling van de verkeersdruk in en rond het dorp. Goed te zien dat het college dit voortvarend oppakt. Ook als het gaat om het betrekken van de omgeving en de inwoners bij deze plannen. Want laten we daar ook eerlijk over zijn: de beoogde ontwikkelingen aan de zuidkant van Putten zijn heel ingrijpend.

In de commissie Samenleving wordt de raad volgende week bijgepraat over het Integraal Huisvestingsplan voor het onderwijs. Een belangrijke impuls voor het onderwijs in onze gemeente. Met 38 miljoen een van de enorme investeringen die dit college wil doen, ten behoeve van het veilig en solide kunnen huisvesten van onze jeugd in de schoolbanken. Een daadkrachtig en betrokken plan, zeker gezien er veel investeringen waren achtergebleven de afgelopen jaren. We zijn er trots op dat dit college wél de daad bij het woord voegt.

Ook in het zorgdomein. We spreken normaalgesproken niet over individuele gevallen, maar iedereen heeft in de Stentor het verhaal van Indy kunnen lezen. Een dossier waarop onze ambtenaren en de wethouder tot het uiterste zijn gegaan om een zorgaanbieder te vinden die haar een plek kon bieden. In een samenleving die steeds individueler wordt is dit juist wat het verschil maakt. Het niet loslaten van een casus, ook al is de oplossing moeilijk vindbaar. Omzien naar elkaar en verantwoordelijkheid nemen.

Dat typeert dit college en onze ambtelijke organisatie. Een coalitieakkoord en een collegewerkprogramma tot uitvoer brengen. Ondanks allerlei omgevingsfactoren die het bepaald niet gemakkelijk maken. Er wordt doorgepakt en dit college schuwt niet om moeilijke beslissingen te nemen. De hete aardappelen van de afgelopen jaren worden echt opgepakt. Het doel? Putten beter, mooier en toekomstbestendig maken voor al onze inwoners. De voorliggende Kadernota biedt wat ons betreft een prima basis voor de begroting van de komende jaren.